Arme apotheker

Bij ons thuis zorgen we met onze medicijnafname bij de apotheek voor een verdubbeling van zijn omzet. En toch heb ik heel erg met onze apotheker te doen. Ik reageer namelijk op sommige hulpstoffen in die medicijnen.

Bij mijn bindweefselaandoening hoort gratis en voor niets een overreactieve mestcelhuishouding. Mestcellen vormen de primaire vorm van afweer en wanneer ze iets detecteren wat niet helemaal thuishoort in jouw lichaam, vuren ze een scala aan stofjes af. Histamine is daarvan de bekendste. Ik heb een flinke hoeveelheid van die mestcellen in mijn darmen zitten. Zij zorgen ervoor dat ik niet goed tegen tomaat kan bijvoorbeeld, of tegen aardappel en tegen komijn. Het heeft mij veel tijd gekost om te achterhalen wat wel en wat niet goed gaat. Eén van die stofjes die mij zeer veel tijd heeft gekost om te achterhalen dat ik daar niet tegen kan, is hydroxypropylmethylcellulose, bij de apotheek ook wel bekend als hypromellose. Helaas is deze chemisch bewerkte houtvezel een hulpstofje dat goed kan binden, veganistisch is en ook nog glans geeft aan een product en zodoende steeds vaker wordt gebruikt.

Nu wilde ik in overleg met de huisarts beginnen met medicijnen om een andere lastige aandoening van mij beter onder controle te krijgen. Het voorkeursmedicijn is überhaupt niet beschikbaar zonder die hypromellose. De apotheker stelde een ander medicijn voor, wat maar niet geleverd werd. Ik heb ondertussen wat onderzoek gedaan en volgens een website die onderzoek naar medicatie bij deze patiëntengroep in kaart brengt, kon ik beter een andere proberen. Dus heb ik die aangevraagd bij de huisarts. De enige leverbare vorm zonder hypromellose was een drank. Daar was ik enthousiast mee gestart en ik voelde me zowaar energieker. Die vreugde bleek echter van korte duur en na 1,5 week kreeg ik een overweldigende reactie op één van die stofjes in de drank.

Dus ik de apotheker weer bellen.

‘Maar bent u dan echt allergisch?’

Dus ik doe een verwoede poging om uit te leggen wat ik heb, wat op niet zoveel begrip kan rekenen.

‘Maar kunt u dan niet een test in het ziekenhuis aanvragen om die allergie aan te tonen?’

Ik doe nogmaals een poging dat helaas het begrip en de kunde ook in het ziekenhuis niet echt ruimschoots voorradig is.

‘Ja maar, mevrouw. U moet begrijpen dat het echt heel lastig is voor ons als u steeds maar reageert op de hulpstoffen.’

Ik heb inderdaad vreselijk met hem te doen.

Ten slotte adviseerde hij om de huisarts te bellen en als zij dan met een nieuw recept zou komen, zou hij heus zijn best doen om een variant te zoeken zonder hypromellose.