Ik ben heel dapper geweest. Ik ging met de trein, een weekendje weg. Dat durfde ik nooit, vanwege alle verhalen over niet-werkende liften, afwezige assistentie, etc. Ik ging niet alleen op pad, dat geef ik dan wel weer toe.
Mijn lief en ik hadden een romantisch weekendje weg geboekt naar Enkhuizen. Daar konden we pas aan het einde van de vrijdagmiddag heen. Ik had gewoon geen zin in de spits rond Amsterdam, zodat ik besloot om met de hulp van mijn lief en toegewijde de trein te pakken.
Een week van te voren boekte ik de reisassistentie (dat kan ook een uur van te voren en online) en ik kocht een kaartje via de app. Vet handig.
Voor de assistentie moesten we tien minuten van tevoren op station Baarn zijn. We waren er nog wat eerder. De tijd ging voorbij, geen assistentie. Nog wat tijd ging voorbij, geen assistentie. De trein kwam er aan, nog steeds geen assistentie.
Ik besloot hulp te gaan vragen aan een groepje jongemannen dat er stond. Van dat type, waar je normaal gesproken toch een beetje bij uit de buurt blijft. Maar gek genoeg is mijn ervaring dat juist zij superbehulpzaam zijn. Dus ik vroeg of ze me wilden helpen om mijn rolstoel de trein in te sleuren.
‘Ja natuurlijk, mevrouw.’
‘Geen enkel probleem, mevrouw.’
‘Komt goed, maakt u zich maar geen zorgen.’ Zij spraken als een tamme, driekoppige draak. En tilden mijn rolstoel, als ware het een eenpersoonszakje aardappels de trein in.
‘Fijn weekend, mevrouw,’ klonk het eendrachtig.
Op Amsterdam stond er dan wel weer iemand die me hielp met uitstappen.
Later leerde ik dat ik in dit type trein geen assistentie nodig is, als je maar wacht bij het juiste deurtje. Juist, die deuren waar zo’n rolstoelsymbool op staat. Was best fijn geweest als ik dat had geweten, want dat was ook de plek waar ik wat makkelijker mijn stoel had kunnen parkeren.
In Amsterdam hielp dezelfde persoon die me hielp met uitstappen, ook met instappen. In deze trein was ik door de juiste instapmethode ook beland op een plek waar ik samen met mijn lief kon zitten, wel zo gezellig.
Het viel me op hoe ontzettend behulpzaam en vriendelijk de assistentie was. En gelukkig deden ook alle noodzakelijke liften het. Kortom: wie weet durf ik binnenkort nog wel een keertje met de trein.
Comments