Ik kreeg in de loop van de dag pijn rond mijn heupen. Vreemd. Ik was een paar dagen ervoor bij de manueel therapeut geweest en verwachtte juist dat het beter zou gaan, zoals het in eerste instantie ook leek te gaan. De pijn nam echter toe en verplaatste zich richting mijn rug en nestelde zich comfortabel van bekkenkam tot bekkenkam. Elke beweging ging gepaard met kermende geluidjes mijnerzijds.
Gelukkig kon ik de dag erna alweer terecht bij de manueel therapeut. Hij onderzocht mijn rug zorgvuldig. Dit leek toch niet van de behandeling afkomstig. Voorzichtig drukte hij op mijn wervels. ‘Geef je het aan als het pijn doet?’
Bij mijn tweede lendenwervel vloog ik tegen het plafond. Daar dus.
‘Ik verwacht op basis van wat ik nu vind een scheurtje in je tussenwervelschijf. Veel meer dan heel voorzichtig je spieren wat losser maken, kan ik nu niet doen. Doe maar rustig aan de komende dagen, maar blijf wel bewegen.’
Tja, rustig aan. Dat ging eigenlijk vanzelf. Zeker toen ik de dag daarna verwacht werd bij de chirurg voor een kleine ingreep. In de auto ernaartoe vroeg mijn rug om onredelijk veel aandacht. Eenmaal daar kon ik wachten in een lekker stevige stoel en hield ik het wel uit. Ook liggend op de onderzoeksbank ging het prima. De adviezen voor de dagen na de ingreep waren duidelijk: rustig aan en niet bukken.
Nou had ik me daar een dijk van een remedie tegen ‘niet bukken’. Al zou ik willen, dat ging dus voor geen meter. Rustig aan, geen enkel probleem. Door alle commotie en de pijn in mijn rug was ik zo moe dat rustig aan geheel vanzelf ging. Ik deed ’s ochtends wat kleine dingen in huis om wat soepeler te worden en toog in de middag maar weer naar bed om daar te bingewatchen. Een oude favoriet heb ik opgeduikeld: Outlander. Heerlijk zwijmelend bij stoere Schotse mannen en één roodharige in het bijzonder, liet ik mijn rug herstellen en de operatiewond liftte hierop mee.
Kortom, mocht je toch geopereerd moeten worden en mocht je toch perse spit willen krijgen, doe dat dan tegelijkertijd. Echt superefficiënt.
Dus als jullie me nu willen excuseren, er is een grote, roodharige Schot die ik graag wil zien.
Comments