Ik heb vaak hoofdpijn. Dat kan vele oorzaken hebben, maar het is altijd vervelend. Soms komt het door ‘die verrekte hormonen’, soms omdat ik teveel doe en vaak vanuit mijn nek. Gek genoeg weet ik na al die jaren nog steeds niet goed te duiden wat nu de oorzaak is en dus ook niet wat ik er het beste aan kan doen. (Spoiler alert: meer rust nemen.)
De afgelopen weken had ik het zo druk als Razende Roeltje. Ik gaf een lezing hier en een lezing daar en omdat ik wellicht een klein beetje perfectionistisch ben, zorgde ik voor een goede voorbereiding. Dus zat ik veel achter de computer en maakte prachtige PowerPoint presentaties en schreef de aantekeningen uit.
Mijn hormonen speelden op en ik kreeg een genadeloze koppijn. Ik deed zo rustig aan als mijn planning toeliet en toen het weer enigszins ging, ging ik weer dapper aan de slag. De hoofdpijn hield echter aan. Als ik rust nam, dan zakte het wel wat, maar kwam vrij snel weer op nadat ik was begonnen.
Afgelopen woensdag kon ik eindelijk weer bij mijn fysio terecht en ik vroeg haar om naar mijn nek te kijken. Zou het misschien dan toch daar vandaan komen? En jawel! Een flink aantal spieren in mijn nek deed overmatig zijn of haar best. Waarvoor, dat weet ik niet. Zij heeft de boel los gemaakt en een wervel voorzichtig weer in de goede richting gezet.
Nu kwam ook nog de leverancier vanuit het UWV om te kijken naar mijn bureaustoel. En ja, daar zit ik dus niet zo goed op (op de bureaustoel, niet op het UWV). Doordat ik onvoldoende steun heb, ga ik -zeker wanneer ik er niet op let- naar voren leunen, waarbij ik mijn hoofd naar achteren beweeg en dat is, zacht gezegd, niet zo’n lekkere houding voor je nek.
Kortom, het was de aloude combinatie van teveel willen in te weinig tijd waardoor de oorzaak van de hoofdpijn er eigenlijk helemaal niet toe deed. Ik moet ‘gewoon’ rustiger aan doen, zodat ik op mijn houding kan letten en zodoende hoofdpijn kan voorkomen of in ieder geval kan laten herstellen.
Comments