Ik was me voor een workshop over ondernemen vanuit de WIA aan het verdiepen in allerlei wet- en regelgeving, zodat ik de aanwezige deelnemers van goede informatie kon voorzien. Dit hoefde ik gelukkig niet alleen te doen, ik bracht vooral mijn ervaring in.
Een van die zaken die ter sprake kwam, is het urencriterium. Wanneer je daaraan voldoet (onder andere), dan kun je aanspraak maken op aftrekposten bij de belastingdienst. Hartstikke fijn, betaal je toch minder belasting.
Wanneer je net start als ondernemer kun je ook nog specifiek aanspraak maken op de startersaftrek. En omdat je als ondernemer met een arbeidsbeperking vaak niet in staat bent om net zoveel uren te maken als je collega’s die gezond zijn, is er een verlaagd urencriterium bedacht. Daar kun je gebruik van maken wanneer je bijvoorbeeld een uitkering vanuit de WIA of WAO ontvangt.
Dat is echt hartstikke fijn voor mij. Ik ben immers met mijn gebrekkige energie in staat tot het werken van zeg maximaal vier uur per dag. Dat betekent dat wanneer ik elke dag hard werk en goed mijn uren registreer, ik kan voldoen aan dit urencriterium. Zo kan ik als ondernemer met een arbeidsbeperking toch aanspraak maken op voordeel.
Ik ging er in al mijn naïviteit vanuit dat dit verlaagde urencriterium dus ook van toepassing is na deze startersperiode op de andere vormen van zelfstandigenaftrek. Maar dat verlaagde urencriterium blijkt dus alleen te gelden wanneer je een startende ondernemer bent met een arbeidsbeperking. Na deze periode wordt je voor een volle ondernemer gezien en is je arbeidsbeperking blijkbaar als wolken voor de zon verdwenen.
Ik verheug me daar toch wel op, moet ik zeggen. Ik ben nog twee jaar starter en daarna ben ik een ervaren ondernemer en heb ik ook geen arbeidsbeperking meer! Dan ga ik direct een wandeling maken, een flinke. Mijn stevige wandelschoenen heb ik vast nog wel ergens liggen op zolder. En het eerste wat ik dan zal doen is langs de belastingdienst stampen om die dingen daar door het raam van de wettenmaker te gooien!
Comments