Moederhart

Kleine jongens worden groot

Van het weekend was het zover. Voor de eerste keer ging één van mijn zonen aan het werk. Helemaal officieel enzo. En dan was het ook nog eens de jongste én op zaterdag én ’s avonds. Hij at om vijf uur een opgewarmd kliekje (die hij eerder zelf had gemaakt) en vertrok om half zes om mooi op tijd te zijn.

‘Ik ben om elf uur wel weer thuis’, riep hij nog.

‘Uh ja, oké,’ piepte ik. ‘Kom je dan wel terug via de bebouwde kom niet via de polder?’

‘Huh? Waarom dan niet?’

‘Nou, stel je voor dat je daar onwelwillend volk tegenkomt, dan komt er niet snel nog iemand anders langs.’ Ik vroeg mijn lief nog of ik niet overbezorgd overkwam, maar hij was het met me eens. ‘En stuur je een berichtje wanneer je naar huis komt?’

Dat zou hij doen. Vrolijk vertrok mijn niet-meer-zo-kleine jongen (hij steekt bijna een kop boven me uit) en ik bleef ergens toch een beetje bezorgd achter.

Ik ging eten met mijn lief en de oudste zoon en we keken een filmpje. Maar mijn gedachten gingen steeds naar de jongste. Zou mijn gevoelige jongen vriendelijk ontvangen worden? Zou hij het naar zijn zin hebben? Hoe laat zou hij klaar zijn? Zou hij niet helemaal uitgeput zijn? Zal ik hem toch gaan halen?

Tegen half elf kwam het verlossende appje. ‘Ik ben klaar en kom zo naar huis!’ Gevolgd door een appje een paar minuten later. ‘Ga maar vast naar bed, ik drink nog even wat.’

‘Geen bier hè?,’ grapte ik nog.

‘Nou, daar moeten we dan maar aan gaan wennen,’ zei ik nog tegen mijn lief.

Gelukkig kwam er heel snel een volgend appje. ‘Het was gewoon ice tea. Ik kom nu naar huis.’

Ik moet eerlijk bekennen dat ik me tamelijk opgelucht voelde toen ik de achterdeur hoorde en hij vrolijk binnenkwam.

De tijd was voorbij gevlogen tijdens zijn eerste dienst en hij vertelde enthousiast over wat hij allemaal gedaan had. Niet alleen zijn vuurdoop, maar ook die van mij zit er op. Ik lag opgelucht, maar veel te laat in bed. Volgende keer, neem ik me bij deze voor, ga ik vast naar bed en is dit al een stuk normaler.

p.s. Ik ben beretrots op hem dat hij dit gewoon lekker doet en zich niet door mij laat tegenhouden!