Rolstoelen om bij te kwijlen

Paul Commandeur bij de Roltec Viper met een zithoogte van slechts 36 cm.

Het mooie van mijn werk is dat je soms op plekken komt waar je anders niet zou komen. Zo was ik uitgenodigd door Paul Commandeur van Commandeur Rolstoelen. Een indrukwekkende selectie elektrische rolstoelen stond daar: speciaal voor rolstoelhockey, geschikt voor het dagelijks leven en robuust genoeg om het ruige buitenleven te bedwingen. Voor ieder wat wils.

Je zou verwachten dat er een lange rij wachtenden is. Ze hebben immers rolstoelen die extra laag kunnen, zodat je bijvoorbeeld kunt aanschuiven aan een tafel – wel zo prettig, in plaats van een meter erachter te moeten blijven zitten. Ze hebben rolstoelen die extra hoog kunnen, zodat je een gesprek op ooghoogte kunt voeren in plaats van op Calimero-hoogte. Ze hebben rolstoelen waarmee je je favoriete sport kunt uitoefenen, in plaats van er alleen maar naar te kijken. En ook de natuurliefhebber kan hier zijn hart ophalen. Bovendien zijn al deze stoelen geschikt te maken voor je gewone dagelijkse bezigheden.

De New Life Magic II

Helaas heeft Commandeur, net als andere specialistische rolstoelleveranciers, geen rolstoelen die binnen het standaardpakket vallen. Dat heeft alles te maken met het ingewikkelde stelsel van hulpmiddelenverstrekking. Kort samengevat: jij hebt als hulpbehoevende een rolstoel nodig en vraagt die aan bij (meestal) de gemeente. Die moet de aanvraag goedkeuren, soms pas na veel vijven en zessen. Vervolgens gaat er een verzoek naar een Wmo-leverancier, zoals Meyra of Medipoint. Deze leveranciers hebben contracten met grote fabrikanten die rolstoelen tegen hoge kortingen leveren. De Wmo-leverancier geeft dan de voorkeur aan een rolstoel van een vaste contractpartner (nadat ze je eerst nog geprobeerd hebben af te schepen met een afdankertje uit het magazijn), zodat de kosten zo laag mogelijk blijven. Jij bent als gebruiker dus geen klant, maar een kostenpost.

Als een standaardstoel voor jou niet geschikt is, moet je vragen om een maatwerkoplossing. Dat betekent dat de Wmo-leverancier op zoek moet naar een rolstoel die wél bij je past. Daarvoor heb je meestal een lange adem nodig en flink wat steun vanuit je (para)medische netwerk.

Er is nog een alternatieve route: het pgb. Met een persoonsgebonden budget krijg je geld van de gemeente waarmee je zélf een geschikte rolstoel kunt aanschaffen. Klinkt goed, toch? Ware het niet dat gemeenten dit budget vaak zo karig mogelijk toekennen. En dat terwijl het hun taak is om ervoor te zorgen dat iedereen zo goed mogelijk kan meedoen in de samenleving.

Bij deze dus een pleidooi om zoveel mogelijk mensen te voorzien van het hulpmiddel waarmee zij hun leven optimaal kunnen inrichten. Op naar ruime PGB’s, zodat we niet alleen maar hoeven te kwijlen bij mooie rolstoelen, maar er daadwerkelijk gebruik van kunnen maken.

De stoere buitenrolstoel