Mijn lief heeft onlangs zijn woning in Hardenberg opgegeven voor mij. Dat ging op sommige vlakken heel soepel en op andere in het geheel niet.
Wij zijn samen ook wel bekend als kneus 1 en kneus 2. Heel gezellig, we snappen elkaar en zorgen voor elkaar. Soms is het minder handig, zoals wanneer de gemeente ervan uitgaat dat je je zaken zelf opknapt.
Zo had hij een oud bankje staan wat ik per se niet mee wilde verhuizen naar ons huis. Dat bankje ging voor gratis afhalen op Marktplaats. Er kwam maar liefst één reactie, maar zij kon geen vervoer vinden groot genoeg om het bankje mee te nemen. Uiteindelijk vroegen we de kringloopwinkel om het bankje op te halen. Gelukkig waren de buren zo vriendelijk om de heren van de kringloop binnen te laten, anders had mijn lief twee uur enkele reis in de trein moeten zitten.
De heren wilde ‘m niet hebben. ‘Daar kunnen we niets mee.’
Het was inmiddels de laatste werkdag voor het inleveren van de sleutels. Dus belden we ten einde raad de ophaaldienst voor grofvuil. Die wilden tegen een betaling van 40 euro best het bankje komen ophalen. Nou vooruit dan maar.
‘Weet u dat u het bankje alleen op de dag van ophalen buiten mag zetten?’
‘Maar ik woon er niet meer! Ik moet maandag de sleutels inleveren en jullie kunnen pas dinsdag?’
‘Dat klopt. En handhaving kan hiervoor bekeuren.’
Dus belde mijn lief de politie.
‘Nee hoor, hiervoor bekeuren wij niet. Maar het kan zijn dat de handhaving van de gemeente dat wel doet. U moet dus bij de gemeente zijn.’
Dus belde mijn lief de gemeente met de vraag of zij een oogje konden dichtknijpen. Die waren niet meer bereikbaar. Er was nog wel een nummer voor noodgevallen beschikbaar van de handhaving, dus belde hij die. Zij waren pas op maandagochtend weer beschikbaar (voor nood).
Nu wil het gelukkige geval dat ik een sterke zoon en een bus heb, zodat we op de dag van inleveren van de sleutels weer naar het verre oosten gingen om het bankje dan maar in de bus te zetten en zelf bij de stort (9 km verderop), tegen betaling, in te leveren.
Wij hebben ons het hoofd gebroken over de situatie dat je dus geen bus of sterke zoon hebt of iemand die je kan inzetten voor sjouw- en chauffeurwerk. Zelfs wij moesten de neiging onderdrukken om het bankje niet over het balkon te gooien.
Comentários